Gisteren heb ik mijn boekpresentatie gehouden over het boek Woesten van Kris Van steenbergen.

Het boek vertelt het verhaal van Elisabeth, de dochter van de smid, die huwt met de jonge arts Guillaume. Zij trouwen begin 20^e eeuw en krijgen niet veel later een tweeling. Twee zonen, de ene een prachtig jongetje met blond haar en blauwe ogen die de naam Valentijn krijgt. De ander een kind zo mismaakt dat Guillaume weigert hem een naam te geven. Nameloos wordt dan ook gedwongen gesluierd het leven door te gaan. Dan breekt de Eerste Wereldoorlog uit.

Een fragment kiezen voor het boek vond ik niet gemakkelijk. Ik wilde iets voorlezen dat echt de stijl van de auteur tot zijn recht zou laten komen. Maar tegelijkertijd mocht het fragment ook niet te lang zijn, want je moet je luisteraars blijven boeien. Uiteindelijk heb ik voor een fragment gekozen waarin Guillaume zijn plek in het dorp vindt.

In het dorp wreven de kwezels zich in de handen. ‘De dochter van de smid papt aan met een dokter.’ Z bogen zich naar elkaar toe. ‘Hij heeft schone steedse manieren.’ Ze fluisterden. ‘En een gefortuneerde moeder.’ Ze dachten in stilte. ‘Dat mag mijn dochter ook overkomen’. Het werd al snel duidelijk: Guillaume viel in genade bij de kwezels. Zeker sinds den Bult bij hem was komen aankloppen met een vreselijke rugpijn.
‘Hij heeft niet meer gedaan dan mij op mijnen buik op een tafel leggen,’ zo zei den Bult later. ‘Mijn bovenlijf was bloot en hij voelde de hele tijd met zijn vingers naar mijn wervels. Hij drukte en kneep alsof hij een brood aan ‘t kneden was. En ineens schoot er een krak door mijn bovenlijf en was ik genezen. Natuurlijk heb ik die bult nog, maar voorzeker, de pijn is weg, ik kan terug slapen en dat doet zo’n deugd.’ Die deugd werd, naarmate hij vier cafés in het dorp passeerde, een wonder.
Met den Bult was het begonnen, maar er volgden nog straffe toeren. Zoals de niersteen die biersteker Nest Vandaele op een zondagmorgen uitpiste achter de kerkmuur, nadat hij de dag tevoren kapot van de krampen Guillaume bezocht had en van hem een paardenmiddel tegen de pijn had gekregen en een brouwsel waardoor die steen wel zou afkomen. Afkomen deed hij, achter de kerkmuur, juist voor het Lam Gods in de mis van elf uur. Daar zijn veel getuigen van, want Nest heeft zo hard geschreeuwd dat het tot binnen in de kerk te horen was. Net op het moment dat de aanwezige parochianen ‘Geef ons de vrede’ mompelden, stapte Nest de kerk binnen met in de palm van zijn hand een niersteen ter grootte van een duivenei, zo werd verteld. Hoewel zo’n joekel naar buiten krijgen via uw geslacht ondenkbaar is. Maar mensen zien met hun ogen soms meer dan ze met hun handen kunnen meten. Zeker in een kerk.
Er waren ook nog de wonderbaarlijke genezingen van de afgezaagde vinger van Alfons Verweyden, de tijdelijke blindheid van Eleonore en dan vooral – daar werd veel over gepraat – de verstopping van Gusta Stevens, die wel zes weken geduurd had, of was het nu zes maanden, in een dorp weet men nooit.
In ieder geval werd Guillaume in zeer korte tijd op handen gedragen door zowat iedereen. Hij was uitzonderlijk verstandig en had gouden handen. Dat was duidelijk. De kwezels vleiden zich graag tegen hem aan.
Elisabeth stelde zich geen vragen. Ze wilde niet nadenken over de ware Jakob of niet. Ze wilde de ruimdenkendheid vergeten die ze ervoer toen ze de boeken van mijnheer Funke las. Ze wilde niet meer weten hoe het precies voelde, zo’n onverwachte warme borstkas op een kermisattractie. Ze wilde nog maar één ding: Woesten verlaten, en dat moest en zou – dat besefte ze maar al te goed – via Guillaume. Vooral de tralies verleren gekooide vogels het vliegen.

Boeken die me aanspreken uit andere presentaties:

1.    Koning van Katoren – Jan Terlouw
Voorgesteld door Tom Hacha
Dit is een klassieker onder de kinderboeken, jammer genoeg had ik hem nog steeds niet gelezen. Daarom heb ik het boek meteen aan Tom gevraagd en nu kan ik deze ook van mijn lijstjes schrappen.

2.    De Weduwnaar – Kluun
Voorgesteld door Nele Brijs
Het boek vertelt het verhaal van een man wiens vrouw kanker heeft. Dit is een thema waar ik graag meer boeken over zou lezen. Kanker is tegenwoordig niet meer weg te denken uit onze maatschappij, daarom is het ook niet meer als normaal dat het deel uitmaakt van de literatuur.
Vooral de schrijfstijl en het thema van het boek spraken me aan.

3.    I.M. – Connie Palmen
Carolien De Boer
Ik had nog nooit van dit boek gehoord, wat een schandaal bleek te zijn. Maar het thema en het fragment dat Carolien voorlas, spraken me meteen aan. Het boek is opgedragen aan een overleden vriend en gaat dan ook over hun verhaal samen. Geen verhaal met een happy ending dus, maar aangezien de meeste boeken die ik lees daarmee eindigen is het wel eens tijd voor verandering.

4.    Memoires van een luipaard – Peter Verhelst
Judit Schoors
Letterlijk alles aan dit boek spreekt me aan, van de titel tot de verhalende poëzie tot het mysterie dat het met zich meebrengt. Judit vertelde dat zij en een vriendin het beide hadden gelezen en allebei hadden ze een ander verhaal gelezen. De vriendin dacht dat het over een lesbische vrouw ging die zelfmoord wilde pleegde, terwijl Judit dacht dat het om een man ging die een moord had begaan (als ik me niet vergis). Alleen daarom al zou ik het boek willen lezen, om te weten te komen wat ik er zelf in zal lezen. Misschien zal mijn interpretatie wel gestuurd worden nu ik die van anderen heb gehoord. Maar ik zou het boek graag willen ontdekken.

5.    De vliegeraar – Khaled Hosseini
Amber Van Vlem
Een boek dat al jaren op mijn lijst staat, maar ik ben een beetje bang om eraan te beginnen. Er werd me altijd verteld hoe zwaar beladen het boek wel niet is, en dat er menig lezer tot tranen werd door gebracht. Ik heb me er daarom nog nooit aan kunnen zetten, wetende dat ik erge, waarheidsgetrouwe dingen zal lezen. Maar de presentatie van Amber heeft wel mijn interesse opnieuw gewekt en ik zal het boek zeker dit jaar nog lezen.

6.    De hemel van Heivisj – Benny Lindelauf
Nadia Wagemans
Ik heb nog maar bijzonder weinig boeken gelezen met als thema de Tweede Wereldoorlog en het is dringend tijd om daar verandering in te brengen. Nadia had het allerlaatste stuk uit het boek voorgelezen en nu ben ik enorm nieuwsgierig naar wat eraan vooraf is gegaan.