It's a wonderful life
Plot
Een man, George Bailey, leeft zijn leven in het teken van anderen. Nooit dacht hij eens aan zichzelf. Op een dag eist dit eindelijk zijn tol en wil George een einde maken aan Gods grootste geschenk. God wil dit echter niet zomaar laten gebeuren en laat een engel uit de tweede klasse afdalen om George te helpen. Voor deze aan zijn taak kan beginnen, moet hij eerst alles te weten komen wat er te weten valt over George Bailey. Zo begint een terugblik op Georges leven waarin alles getoond wordt wat hij ooit voor een ander deed. Zo krijgen we te zien dat hij zijn droom op Europa te verkennen en dan te gaan studeren steeds maar links laat liggen om het bedrijfje van zijn vader, ‘Buildings and Loans’ en daarmee ook alle mensen in Bedford Falls, te helpen. De rijkste en tevens ook gemeenste man van het dorp, Potter werkt hem daarin gretig tegen. Uiteindelijk lijkt Potter de strijd dan ook te winnen, tot Clarence, de engel tweede klas, ten tonele verschijnt.
Analyse
De film werd geregisseerd door Frank Capra, een Amerikaans regisseur die vooral actief was in de jaren ’30 en ’40. Velen beschouwen hem als de grondlegger van de feelgood film. De film It’s a wonderful life is hier een sprekend voorbeeld van en dus zeer typisch voor Frank Capra. De hele filmt draait rond de ‘kleine’ man die moet vechten tegen het onrecht van de maatschappij en daarbij ook nog eens denkt aan de minderbedeelden door hen te beschermen tegen rijkelui die liggen te azen op hun weinige bezittingen. Hiermee krijgt hij meteen de sympathie van de kijker, iedereen juicht deze held toe en voelt dan ook spontaan mee wanneer het minder goed gaat. De film sluit, als een rasechte feelgood film, af met een echt kerstwonder waarbij de hele stad samenwerkt om de held uit de penarie te helpen. Een typisch kenmerk voor Capra dat ook sterk naar voren komt in deze film is het aanvechten van het sociale onrecht dat er heerst in de maatschappij. Capra stond ervoor bekent om dit probleem duidelijk aan te kaarten in zijn films.
De protagonist van dit verhaal is George Bailey, een man die bijna wordt afgeschilderd als een heilige. Zijn leven staat in het teken van anderen, steeds maar zijn eigen dromen opzij schuivend. Zo wint hij ook als snel de harten van niet alleen zijn medespelers, maar ook de kijkers thuis.
Tegenover staat Mr. Potter, een oude en ongelukkige man die enkel aan geld denkt. Zijn doel is dan ook om de hele stad in handen te krijgen, iets wat Bailey wanhopig probeert te verhinderen. Dit is tegelijk ook het dramatisch doel van de film. De twee personages worden heel stereotiep voorgesteld. Bij Mr. Potter is er geen diepgang terug te vinden, hij is gewoon de slechterik. Bayley wordt meer in de kijker gezet. Je ziet bij hem duidelijk het conflict dat hij heeft met zichzelf. De innerlijke strijd om mensen te helpen, maar ook zijn eigen dromen te verwezenlijken. Het is redelijk voorspelbaar dat Bailey steeds voor het eerste kiest en zijn eigen dromen laat voor wat ze zijn. Uiteindelijk wordt dit conflict nog eens extra in de verf gezet door de ultieme tegenslag: de vermiste $8000 die zijn hele bedrijf ten gronde kan doen richten. Het is dan ook dat hij aan al zijn keuzes begint te twijfelen en er zelfs spijt van krijgt.
Dit is echter niet de eerste keer dat hij twijfelt aan zichzelf, eerder gaat hij ook ten rade bij zijn vrouw Mary. Hij vraagt zich af waarom zij net hem koos van alle mannen in de wereld, mannen die misschien veel meer fortuin hadden vergaard als hem. Mary wijst hem er dan op dat het niet zijn geld is, maar zijn karakter dat telt.
De film werd opgenomen in een klein, typisch Amerikaans dorpje ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Alle sets en kostuums zijn zo realistisch mogelijk gehouden, alles wordt heel letterlijk voorgesteld. Veel verbeelding heb je dus niet nodig voor deze film. Enkel de scènes waarin hoofdengel Joseph praat tegen engel tweede klas Clarence zijn iets abstracter. Frank Capra koos ervoor om hen letterlijk als sterren aan de hemel voor te stellen die telkens oplichten als ze spreken. Een simplistische en voor de hand liggende weergave, maar toch niet storend. Het is ook met deze scène dat de film begint, maar de toon van de film wordt er niet mee gezet.
Leuke anekdote: alhoewel de film zich grotendeels afspeelt in de winter, werd deze toch opgenomen in hartje zomer. Op een gegeven moment was het zo warm dat Frank Capra de acteurs allemaal een dag vrijaf gaf omdat de hitte zo ondraaglijk was. Alle sneeuw die te zien is in de film is dan ook nep.