Stripanalyse

NAAM STUDENT: Marjolein Van daele

Scan pagina Blacksad.pdf (782,1 kB)

Titel gekozen strip	Rode Ziel
Naam van de reeks	Blacksad
Nummer in deze reeks	3
Tekenaar	Juanjo Guarnido
Ander werk van deze tekenaar	Tekenaar voor de Disney-film Tarzan
Scenarist	Juan Diaz Canales
Ander werk van deze scenarist	Les Patriciens
Uitgeverij	Dargaud
Jaar van uitgave	2005
Aantal pagina’s	56
Kaft (hardcover of softcover)	Softcover
Kleur of zwart-wit	Kleur
Genre	Detectivestrip
Korte beschrijving van de tekenstijl, ‘look’, sfeer	De tekenstijl is gedetailleerd, daarnaast lijkt het verhaal bijna geschilderd. De tekenaar heeft de neiging om met kleurenschema’s per pagina of passage te werken. Zo creëert hij een passende sfeer bij het verhaal. Zo werkt hij met heldere kleuren als het verhaal een positieve wending neemt. Om minder aangename scènes te illustreren gebruikt hij donkere kleuren en bruintinten die een sepia-effect geven.
Thematiek	Detective verhaal waarbij maatschappelijke thema’s zoals racisme, discriminatie en communisme aan bod komen en het verhaal beïnvloeden. Speciaal aan deze stripreeks zijn de personages die telkens als dieren worden voorgesteld. Zo is Blacksad een kater en zijn sidekick Weekly een wezel.
Belangrijkste personages	Blacksad, het hoofdpersonage, hij is een detective die in een corrupte stad probeert de waarheid te achterhalen. In het tweede boek wordt zijn sidekick voorgesteld: Weekly, een wezel die voor een krant werkt. In dit verhaal heeft hij echter een kleine rol.
Vertelde tijd	Telkens een aantal dagen, soms met gebruik van flashbacks.
Historische tijd	De verhalen spelen zich af in de nasleep van WOII, 1960-70.
Belangrijkste locatie(s) waar het verhaal zich afspeelt	Een stad die doet denken aan New York of een van de andere grootsteden in de Verenigde Staten.
Leeftijd doelpubliek	+18

 

1.    Het verhaal speelt zich af in de nasleep van WOII. Nu deze dreiging voorbij is, staat er al een volgende te wachten: het communisme. Ook de ontwikkeling van de kernwapens speelt een grote rol. Blacksad ontmoet een oude vriend en professor. Deze blijkt een grote rol te spelen in het maken van de kernwapens en het doorspelen van informatie aan vijandelijke partijen. Blacksad neemt het op zich om de professor, Liebber, te beschermen tegen mensen/dieren die het op hem gemunt hebben. Op de besproken pagina ontdekt Blacksad dat zijn oude vriend geen heilige was, maar de formule voor de atoombom en andere belangrijke informatie doorspeelt aan Rusland. Blacksad probeert dit nog te stoppen door op zoek te gaan naar de handlanger van de professor, die vermoord blijkt te zijn. Toch kan Blacksad erachter komen hoe de handlanger, een schilder, de informatie door wilde spelen.

2.    Deze pagina bevat elf beelden die verdeeld zijn over vier stroken zoals op de meeste pagina’s van de strip. De tekenaar begint met een knee shot en heeft als opnamehoek het kikvorsperspectief, daarmee verhoogt hij de dramatiek op het beeld. Op het volgende zoomt de tekenaar uit om de afstand tussen Blacksad en Liebber te benadrukken. Deze eerste reeks wordt afgesloten met opnieuw een knee shot vanuit kikvorsperspectief. Dit is het laatste beeld op deze locatie en is letterlijk een afscheid. De rest van de pagina speelt zich af op een andere locatie. Deze nieuwe reeks wordt ingezet met een medium long shot. Daarna krijgen we een over the shoulder perspectief, weer een medium long shot en ten slotte een close up. Deze close up bestaat uit twee verhaallijnen. Enerzijds wordt er een extreme close up gemaakt van Blacksad en anderzijds gebeurt hetzelfde met een schilderij van Litvak dat Blacksad zich herinnert. De beelden van deze lijnen wisselen elkaar steeds af.

3.    Deze extreme close up zorgt ook ineens voor de closure van de pagina. Je kan Blacksad bijna letterlijk zien redeneren en tot een conclusie komen. Jij als lezer wordt aangespoord om in dezelfde richting te denken en hetzelfde te ontdekken als Blacksad. De manier waarop het schilderij steeds opvallender in beeld wordt gebracht en dan het laatste beeld waarop enkel de opgeschrikte ogen van Blacksad te zien zijn laat geen ruimte over tot twijfel. Die afwisseling tussen schilderij en Blacksad is dan ook een overgang van onderwerp naar onderwerp en zorgt voor een goede closure op deze pagina. De lezer heeft niet meer info nodig en er kan probleem overgegaan worden naar de volgende scène.
Op het begin van de pagina gaat het verhaal zoals eerder vermeld, over van de ene locatie naar de andere. Hier neemt het personage, Liebber, letterlijk afscheid van Blacksad en tegelijkertijd ook van de lezer. Hier is het dus eerder de tekst dan het ondersteunend beeld dat zorgt voor de closure.

4.    Er wordt op deze hele pagina meer één keer gesproken en dat is wanneer Liebber afscheid neemt van Blacksad. Verder schrijft de auteur de gedachtegang van Blacksad neer, niet in tekstballonnen, maar in kadertjes die soms de beeldkadertjes overlappen. Zo toont de auteur aan dat het beeld samenhangt met wat Blacksad denkt, maar dat het niet perse vast hangt aan een bepaald plaatje. De tekst geeft weer wat Blacksad denkt en het beeld geeft weer wat hij op dat moment ziet. De tekst en het beeld zijn dan ook onderling afhankelijk van elkaar. Je hebt het beeld nodig om de gedachtegang te kunnen volgen.

5.    Op deze pagina komen slecht drie personages voor. Allereerst is er Blacksad die voorgesteld wordt als een zwarte kater. Zoals meestal draagt hij een pak, waar hij als zelfstandige zelf voor kiest. Zo benadrukt hij zijn status en wie hij nu is. John Blacksad groeide op in een ellendige buurt. Toen hij ouder werd heeft hij zich dan ook afgezet tegen de herinneringen van deze buurt en werd privédetective. De personages in de boeken van Blacksad worden steeds voorgesteld als dieren, meestal komt het dier ook overeen met het karakter van het personages. Zo is Blacksad de mysterieuze zwarte kat die, zoals katten nu eenmaal zijn, doet wat hij wil en juist acht.
Vervolgens is er Otto Liebber, een wetenschapper en expert op het gebied van atoomenergie. Heel toepasselijk wordt hij voorgesteld als een ‘wijze’ uil. Liebber groeide op in dezelfde buurt als Blacksad, maar hij kwam van een iets gegoedere familie. De vader van Liebber die ‘de herder’ werd genoemd, had tijdens de jeugd van Blacksad en Liebber gemeenschapswerk opgericht om te vechten tegen de ellendige omstandigheden in de buurt. Het is dan ook zo dat de twee elkaar kennen, ze waren jeugdvrienden en Liebber heeft Blacksad meer dan eens uit de problemen gehaald. Liebber wordt voorgesteld als een vriendelijke man die geplaagd wordt door de demonen van zijn verleden.
Tenslotte is er nog Sergei Litvak, een ex-militant die nu schilder is en wordt afgebeeld als ouder, uitgemergelde hond of wolf. Litvak heeft een drank- en drugsprobleem die volgens hem ook de oorzaak zijn van zijn inspiratie.
Hij en Liebber maken deel uit van de “twaalf apostels”, een groep linkse intellectuelen die gesteund worden door de filantroop Gotfield.

6.    Het belangrijkste motief in dit verhaal is de strijd om rechtvaardigheid. Blacksad heeft met zijn job als privédetective ook ineens een rol als vechter tegen het onrecht aangenomen. In dit album doet hij dit door ongevraagd Liebbers beschermengel te worden terwijl hij eigenlijk aangenomen werd om de moordenaar van een van de twaalf apostels op te sporen. Op deze pagina komt dit motief tweemaal uitdrukkelijk aan bod. Allereerst doordat Liebber toegeeft (op de voorgaande pagina) dat hij informatie over kernwapens doorspeelde naar Rusland. Liebber had zo’n gewetenswroeging dat hij het geheim niet langer voor zich kon houden en het vertelde aan die ene persoon waarvan hij hoopte dat deze hem niet (of net wel) zou veroordelen. Hij vertelt het ook aan Blacksad in de hoop dat deze zijn fout nog recht kan zetten. Daarbij komt het motief voor de tweede maal aan bod, Blacksad probeert uit alle macht om de doorgave van informatie nog te stoppen en doet dit door allereerst een bezoek te brengen aan de persoon wie er wel eens heel wat mee te maken zou kunnen hebben.

7.    De eerste drie beelden zijn de laatsten van een scène die zich afspeelde in een aquarium, dat zorgde voor een koud blauw licht. Op de achtergrond zwemmen ook haaien die nog meer de nadruk leggen op het gevaar dat er boven Liebbers hoofd hangt. Ze zijn hier daarom ook heel erg toepasselijk, ze lijken nog meer druk op Liebber te leggen, hem te waarschuwen om zeker zijn mond te houden. Met hun dreigende blikken proberen ze hem het zwijgen op te leggen, maar Liebber kan niet meer leven met zijn schuldgevoelens.
Op de volgende scène maakt de tekenaar gebruik van donkere kleuren, grotendeels omdat het nacht is, maar ook om de dramatiek in deze scène te benadrukken. Blacksad vindt Litvak hier immers dood terug. De kleuren lijken de triestheid van Litvaks dood en de leegte die er nu in het atelier is, weer te geven.

8.    De tekst in de tekstvlakken stellen de gedachten van Blacksad voor, alleen zijn het in deze strip meer zijn memoires. De hele strip is een verhaal waar Blacksad op terugblikt, de ene moment ziet de lezer alles ‘live’ gebeuren terwijl op andere momenten, zoals op deze pagina, enkel beelden worden getoond die ondersteund worden door Blacksads gedachten/commentaar. Er gebeuren erge dingen op deze pagina, maar toch blijft Blacksad er nuchter over, hij maakt zelfs een (cynisch) mopje.